Pasión Vega doorkruist de sonische kaart van Federico García Lorca via de paden van muziek en woorden. Liederen en gedichten die ons eraan herinneren dat, hoewel Federico werd vermoord en zijn stem tot zwijgen werd gebracht, er een 'Lorca sonoro' is die altijd zal weerklinken in de echo van de herinnering.

Hier en nu, met de zuivere stem van Pasión Vega, herrijst Federico. Zijn woorden en de schoonheid van zijn gedichten zullen worden geïncarneerd door een acteur van ras.

Hij leeft voorbij de stemmen van de dood en donkere liefde; hij herrijst in de zwarte klanken die leiden van Manuel Torre naar Camarón, of in de dageraad van New York, wanneer Leonard Cohen en Enrique Morente een wals dansen in Wenen en wij hem meenemen naar het zuiden, als een drankje op de maat, dat continenten en talen doorkruist.

Federico García Lorca hield van “de latente melodie, gestructureerd met haar zenuwcentra en haar takjes bloed”.

Dramaturgie en regie: Ana López Segovia. Muzikale leiding: Jacob Sureda